Το ύφασμα που πρόκειται να στεγνώσει, σε ρολά ή σε στρώσεις, τοποθετείται στο κέντρο της εισόδου της μηχανής και περνά:
μέσω συσκευής διαπλάτυνσης (βλέπε σχήμα Α, σημείο 1)
ανάμεσα σε δύο κυλίνδρους εισαγωγής υπερτροφοδότησης (εικ. A, 2) που διατάσσουν τα μπαλώματα
στον μεταφορικό ιμάντα (εικ. A, 3). εδώ ένας αισθητήρας, ελέγχει τον οδηγό κύλινδρο που διατηρεί το
κεντρικά τοποθετημένος ιμάντας μεταφοράς.
ένας θάλαμος προξήρανσης (εικ. A, 4) δέχεται τη ζώνη και στεγνώνει το ύφασμα χρησιμοποιώντας φυσητήρες (εικ.
Α, 5), χωρίς να το υποβάλλουμε στις δονήσεις που υπάρχουν στις επόμενες
θάλαμοι ξήρανσης κραδασμών (εικ. Α, 6), εδώ προστίθενται ειδικοί φυσητήρες ξήρανσης
φυσητήρες (εικ. Α, 7) πνευματικοί, με ελεγχόμενες ωθήσεις, που κουνούν το ύφασμα με έντονες ροές
αέρας που εναλλάσσεται από κάτω και πάνω.
Οι πνευματικοί φυσητήρες που τοποθετούνται κάτω από τη ζώνη είναι κλιμακωτοί σε σύγκριση με τους επάνω, η ζώνη και το ύφασμα δέχονται
έτσι σε συνεχείς εναλλασσόμενες πιέσεις προς τα κάτω και προς τα πάνω, που σχεδόν τους αναγκάζουν να
τακτοποιούνται σε ένα σερπεντίνη.
Ένα ψυγείο (εικ. Α, 10) δέχεται το ύφασμα στο τέλος της διαδρομής το οποίο στη συνέχεια εναποτίθεται
σε μεταφορική ταινία (εικ. Α, 11) που τελειώνει με συσκευαστή (εικ. Α, 12) των τεμαχίων.
Οι γεννήτριες θερμότητας (εικ. A, 8) και οι σχετικοί ανεμιστήρες τοποθετούνται εναλλάξ πάνω από το μηχάνημα
(εικ. Α, 9). Μια εξάτμιση διώχνει την υγρασία και παρέχει επαρκή ανταλλαγή αέρα.