Ο έλεγχος στοχεύει στον εντοπισμό όλων εκείνων των ορατών ελαττωμάτων που καθιστούν το ύφασμα ακατάλληλο για χρήση
συσκευασία. Ο υπάλληλος παίρνει το τυπικό δείγμα ως παράμετρο αναφοράς και, με βάση αυτό, βρίσκει:

βάρος,
το χέρι,
το βλέμμα,
χρώμα,
σχέδιο,

άλλα στοιχεία που πρέπει να χαρακτηρίζουν το ύφασμα.
Όταν η υπάλληλος εντοπίσει ελαττώματα, τα αναφέρει με ειδικές «κλήσεις» (καμπάνες από νήματα
τοποθετούνται στις ράγες που αντιστοιχούν στο ελάττωμα που αναφέρεται έτσι) το οποίο θα μεταφραστεί σε μεταφορές πιστώσεων (εκπτώσεις) για το μήκος που θα τιμολογηθεί στον μόδιστρο.
Ειδικότερα, ο εργαζόμενος πρέπει να εντοπίσει και να αναφέρει την παρουσία:
τρύπες, σκισίματα ή τμήματα κοπής από ισχία.
νεκρές πτυχές, ξυλοδαρμοί?
διαφορές μεταξύ κέντρου και εαυτού.
διαγράμματα?
υφάδια ή τμήματα νήματος που λείπουν και είναι ελαττωματικά.
ρίγες λόγω του εφέ στημονιού.
στημόνι ή υφάδι παραπήγματα ή πουκάμισα?

φλεγόμενο, πρήξιμο και κόμβοι.
λεκέδες, φωτοστέφανα, τελείες.
Ο εργαζόμενος θα πρέπει επίσης:
ελέγξτε ότι το ίσιο νήμα και η κανονικότητα του σχεδίου είναι εγγυημένα.
μετρήστε το ύψος του υφάσματος.
ελέγξτε αν το ύφασμα έχει δυσάρεστη οσμή.
Συνήθως, για κάθε τεμάχιο ο υπάλληλος προσδιορίζει, στον συνοδευτικό φάκελο, την ποσότητα, το είδος και την έκταση των ελαττωμάτων που εντοπίζονται που θα αποτελέσουν την έκπτωση για τον κατασκευαστή.
Σε περίπτωση ιδιαίτερης σοβαρότητας των ελαττωμάτων, η εργαζόμενη πρέπει να ενημερώσει τον υπεύθυνο του ελέγχου ή τον «κύριο», ο οποίος με τη σειρά του μπορεί να αποφασίσει ανεξάρτητα ή να επικοινωνήσει με τους διευθυντές της εταιρείας της.
Ορισμένα αναφερόμενα ελαττώματα καθιστούν το κομμάτι ακατάλληλο για αποστολή στον κατασκευαστή και απαιτούν
ότι το ύφασμα υποβληθεί ξανά σε κάποιες διεργασίες, για να φέρει το κομμάτι εντός της επιτρεπόμενης ανοχής ελαττώματος και επομένως να μπορέσει να το στείλει στον πελάτη.