Το ύφασμα αντιμετωπίζεται ευρέως.
Το μηχάνημα αποτελείται από μια σειρά από παρακείμενες δεξαμενές στις οποίες το ύφασμα αφαιρείται και πλένεται
και, στη συνέχεια, συμπιέζεται από δύο κυλίνδρους που έχουν σκοπό την απομάκρυνση της περίσσειας νερού.
Η τελευταία δεξαμενή περιέχει διάλυμα καυστικής σόδας και διαβρεκτικών ουσιών.
Δύο κύλινδροι συμπίεσης τυποποιούν τη διαδικασία συγκόλλησης στο ύφασμα, ολοκληρώνοντας την πρώτη φάση.
Στη δεύτερη φάση, τη λεύκανση, περνά το ύφασμα σόδας:
σε δίσκο που περιέχει αραιωμένο υπεροξείδιο του υδρογόνου.
σε θάλαμο ατμού, με αρκετά μεγάλη διαδρομή για την ανάπτυξη οξυγόνου.
σε μια σειρά δεξαμενών πλύσης συνεχώς και αντίθετα με το ρεύμα, εναλλασσόμενο ζεστό νερό
κάνει κρύο.
Το ύφασμα, καθαρό και λευκασμένο, βγαίνει από το μηχάνημα, τυλίγεται σε ρολό και μεταφέρεται στο στεγνωτήριο.
Όπου υπάρχει συνεχές στεγνωτήριο τυμπάνου, το βρεγμένο πανί έρχεται αντί να τυλιχτεί
περνιέται απευθείας στο στεγνωτήριο και μόνο στην έξοδο αυτού τυλίγεται και διατίθεται
για επακόλουθες εργασίες βαφής και φινιρίσματος.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην επιλογή και τη δοσολογία των οξειδωτικών προϊόντων που θα χρησιμοποιηθούν,
σε σχέση με τον τύπο των ακαθαρσιών που υπάρχουν στο προς επεξεργασία ύφασμα.