Tkanina przechodzi:
nad wałkiem (patrz rysunek A, punkt 1);
na pochyłej płaszczyźnie, wyposażonej w okienko z matowego szkła pośrodku (rys. A, 2), pod którym
źródło światła ułatwia kontrolę przezroczystości;
kolejne źródło światła (rys. A, 3) znajduje się w górnej części przodu maszyny.
Urządzenia napędowe i sterujące:
po prawej stronie znajdują się przełączniki i wariatory prędkości;
licznik metrów ustawiony jest na pochyłej płaszczyźnie (rys. A, 4);
posuw tkaniny reguluje się za pomocą pedału (rys. A, 5).
Sprawdzoną część ponownie składamy (rys. A, 6), zwijamy (rys. A, 7) lub ustawiamy na stojaku.

Rodzaje kontroli, jakie należy przeprowadzić na elementach barwionych:
kontrola koloru próbki;
kontrola jednolitości kolorów
a) pomiędzy środkiem elementu a krajką,
b) pomiędzy początkiem i końcem utworu;
kontrola jednolitości koloru ze szczególnym uwzględnieniem smug lub smug;
obecność plam (kolor, tłuszcz, pozostałości kwasów, substancje obce itp.);
obecność nie pokrytych plam;
kurze łapki (do tkanin syntetycznych);
poziom wyrównania barwy w stosunku do różnych składników jakościowych tkaniny
(melangowanie);
wady (martwe zagniecenia, zagniecenia itp.) wynikające z nieprawidłowego wykonania załadunku;
aureole spowodowane koncentracją substancji barwiących.