Kontrola ma na celu wykrycie wszystkich widocznych wad, które sprawiają, że tkanina nie nadaje się do użytku
opakowanie. Pracownik bierze próbkę standardową jako parametr referencyjny i na tej podstawie stwierdza:

waga,
ręka,
wygląd,
kolor,
rysunek,

inne elementy, które muszą charakteryzować tkaninę.
Gdy pracownica wykryje wady, zgłasza je specjalnymi „dzwonkami” (dzwonkami przędzalniczymi).
umieszczone na krajkach odpowiadających zgłoszonej w ten sposób wadzie), co przełoży się na przelewy (rabaty) od długości, które będą fakturowane krawcowej.
W szczególności pracownik ma obowiązek wykryć i zgłosić obecność:
dziury, rozdarcia lub fragmenty naciętej krajki;
martwe fałdy, bicie;
różnice między środkiem a krajką;
przekreślenia;
brakujące i wadliwe wątki lub odcinki nici;
paski spowodowane efektem wypaczenia;
przeskoki lub koszule osnowy lub wątku;

płonące, puchnące i sęki;
plamy, aureole, kropki.
Pracownik będzie także musiał:
sprawdź, czy zapewniona jest prosta nić i regularność projektu;
zmierzyć wysokość tkaniny;
sprawdź, czy tkanina ma nieprzyjemny zapach.
Zazwyczaj przy każdej sztuce pracownik określa na dołączonej teczce ilość, rodzaj i zakres wykrytych wad, które będą stanowić rabat dla producenta.
W przypadku szczególnie poważnych usterek pracownik musi poinformować osobę odpowiedzialną za kontrolę lub „mistrza”, który z kolei może samodzielnie podjąć decyzję lub skontaktować się z menadżerami swojej firmy.
Niektóre zgłoszone wady powodują, że element nie nadaje się do wysyłki do producenta i wymaga
aby tkanina została ponownie poddana pewnym procesom, aby doprowadzić egzemplarz do dopuszczalnej tolerancji wady i tym samym móc wysłać go do klienta.