Maszyna w swoich głównych częściach składa się z:
pierwszy blok do wprowadzenia elementu (patrz rysunek A, punkt a);
jednostka opatrunkowa (rys. A, b), która nanosi na włosie tkaniny roztwór wody i środków chemicznych;
zespół polersko-suszący (rys. A, c);
akumulator obrabianej tkaniny (rys. A, d);
zespół zwijający (rys. A, e) i opcjonalnie falcerka (rys. A, f).
Łatka przechodzi przez:
dwa napinacze (rys. A, punkt 1),
towarzyszące cylindry jednostki opatrującej, gdzie roztwór wody i środków chemicznych znajdujący się na tacy (rys. A, 2) nanosi się na runo tkaniny za pomocą cylindrów
(rys. A, 3 i 4), a zwłaszcza podczas przejazdu nad górnym cylindrem (rys. A, 4).
Element styka się z cylindrem polerskim (rys. A, 5) - wykonanym ze stali nagrzewanej rezystorami elektrycznymi i wyposażonym w specjalne grzebienie na czterech rowkach - który porusza się ze zmienną liczbą obrotów i jest podłączony do falownika, który daje A
ruchem naprzemiennym i przeprowadza suszenie, polerowanie i prasowanie włókien.
Filcowa tuleja (rys. A, 6), która przylega do regulowanego cylindra polerskiego, pozwala ostatecznie uzyskać zorientowane włosie.
Akumulator tkaniny (rys. A, 7) umożliwia wymianę rolki już obrobionej tkaniny (rys. A, 8) bez zatrzymywania maszyny.