Tkanina traktowana jest szeroko.
Maszyna składa się z szeregu sąsiadujących ze sobą zbiorników, w których tkanina jest odklejana i prana
a następnie ściskane przez dwa cylindry, których zadaniem jest usunięcie nadmiaru wody.
Ostatni zbiornik zawiera roztwór sody kaustycznej i substancji zwilżających.
Dwa cylindry ściskające standaryzują proces lutowania na tkaninie, kończąc pierwszą fazę.
W drugiej fazie wybielania tkanina sodowa przechodzi:
na tacy zawierającej rozcieńczony nadtlenek wodoru;
w komorze parowej, z wystarczająco długą ścieżką do wytworzenia tlenu;
w szeregu zbiorników myjących w sposób ciągły i pod prąd, naprzemiennie gorącą wodą
jest zimno.
Tkanina czysta i wybielona wychodzi z maszyny, jest zwinięta i przewieziona do suszarki.
W przypadku suszarki bębnowej o działaniu ciągłym mokra tkanina przychodzi zamiast być zwijana
trafia bezpośrednio do suszarki i dopiero na jej wyjściu jest zwijany i udostępniany
do późniejszych operacji barwienia i wykańczania.
Szczególną uwagę należy zwrócić na wybór i dawkowanie stosowanych produktów utleniających,
w zależności od rodzaju zanieczyszczeń obecnych na obrabianej tkaninie.