Tkanina umieszczona jest w pudełku umieszczonym na obrotowej platformie zwanej karuzelą (patrz rysunek A, pkt
5,) sterowany odwijakiem, którego zadaniem jest usuwanie skrętów (skrętów) z elementu.
Następnie utwór musi:
rozciągają się na około 10-12 metrów i dlatego przechodzą około 6 metrów nad ziemią za pomocą krążka podwieszanego
(rys. A, 1) w komplecie z samonastawnym hamulcem i odwijakiem;
przejść pomiędzy dwoma bijakami (rys. A, 2) obracającymi się w kierunku przeciwnym do ruchu tkaniny e
umieszczone poprzecznie względem elementów.

Obrót bijaków jest zsynchronizowany tak, że pracują one w opozycji do siebie i tak jest
przeciwnie do postępu tkaniny, aby utrzymać ją w stałym naprężeniu w maszynie.
Pocieranie tkanki pomiędzy dwoma rozszerzającymi się cylindrami (rys. A, 3) kończy rozciągnięcie.
Ruchomy wahacz prowadzi tkaninę do pozycji centralnej względem maszyny (rys. A, 4).
Otwieracz do sznurka prawie zawsze działa w połączeniu z szerokim wyciskaczem.
W przypadku dzianiny (bardzo elastycznej zarówno w szerokości, jak i w długości) należy pamiętać, że:
nie powinien być poddawany silnym ciągnięciom; następnie użyj dołączonych cylindrów i urządzeń
ekspandery;
otwarcie rurki jest fazą delikatną; aby uzyskać idealne cięcie, należy je wykonać na
maszyną okrągłą odpady igłowe (uzyskuje się rozstęp na całej długości kawałka).
wyjęcie igły z maszyny okrągłej). W przeciwnym razie konieczne będzie dokładne śledzenie postępów
wątku.
Główne części otwieracza sznurkowego (rysunek B) to:
urządzenie odwijające (patrz rysunek B, punkt 1);
ubijak do tkanin (rys. B, 2);
obcinak (rys. B, 3) do otwierania rurki;
szpulę (rys. B,4), która składa już otwarte (szerokie) kawałki.