Yapılması gereken ilk ayrım, dokuma tezgahları ve makineler arasındaki ayrımdır. Tezgahlarda iğneler,
hem gaga hem de dil olabilir, hepsi sabit veya hareketli olabilen bir çubuk üzerine monte edilmiştir, ancak
her iki durumda da iğnelerin tümü aynı işi aynı anda gerçekleştirir. Ancak makinelerde,
sadece otomatik tipte (tırnak) olan iğneler, iğne yataklarına özel olarak monte edilir.
oluklar ve ayrı ayrı hareket ettirilir; daha sonra çeşitli iğneler örgü döngüsünü gerçekleştirir
birbiri ardına sıralayın. Hem makineler hem de tezgahlar hem doğrusal biçimde inşa edilebilir
daireselden daha. Son olarak, tek örgü (sadece bir iğne seti ile) veya çift örgü olabilirler.
(iki takım karşıt iğne ile).
Atkılı örme kumaşların sınıflandırılması
Başlıca atkı örme kumaş türleri şunlardır:
1. Temel kumaşlar, makine iğnelerin herhangi bir seçici kontrolünü gerektirmediğinde;
2. türetilmiş kumaşlarda, sınırlı çeşitte iğne kontrolü yeterli olduğunda;
3. çalıştırılan kumaşlar, her iğne ayrı ayrı kontrol edildiğinde ve bu nedenle bir tasarım mümkün olduğunda
dokuma ve renk için geniş alan;
4. Kompozit kumaşlar, örneğin sünger gibi ilave elemanlar eklendiğinde,
peluş, kaplama.
Bu dört sınıfın her birinde elde edilebilecek çizim efektleri şunlardır:
ile. dokuma etkisi (örme yönteminin değişmesi);
B. renk efekti (farklı renkler ve ağ türleri kullanılarak tasarımların oluşturulması);
C. dolgu etkisi (ek iplikler ve atkılar eklenerek elde edilir).

Tezgahlarda veya doğrusal makinelerde üretilebilen dokumaların temel sınıflandırması veya
sirküler şu şekildedir:
ile. bir dizi iğne ile elde edilen düz jarse kumaşlar (süprem);
B. iki takım çapraz iğne ile elde edilen ribana örgü kumaşlar (çift jarse) ve,
bu nedenle, birbirleriyle sendeleyerek;
C. çapraz örgülü kumaşlar (interlok), iki dizi kaplama iğnesi ile elde edilir, ancak
alternatif iğnelerle çalışırlar;
NS. tek bir dizi çift çengelli iğne ile elde edilen ters örgü kumaşlar (bağlar - baklalar)
iki iğne yatağı üzerinde çalışırlar.